Martialis I.37

Kák!

Ventris onus misero, nec te pudet, excipis auro.

Basse, bibis vitro: carius ergo cacas.

Jij vangt schaamteloos je darminhoud

in een dure po van goud,

goud dat van jouw gang ten stoele

zich wel zeer bedrukt moet voelen …

Maar, Bassus, van glas is de karaf

die je voor je drinken pakt.

Dubbel ga jij, vind ik, af:

je kakt me, Bassus, te bekakt.

I.37

Verdieping

Helaas is er op dit moment voor dit gedicht nog geen verdiepend materiaal beschikbaar.