		Je bent hier: Home > Carmina > Libri I-XII > Liber I > I.19 > Vertalingen

Martialis I.19: Vertalingen

Als een ai

Sī meminī, fuerant tibi quattuor, Aelia, dentēs
Expulit ūna duōs tussis et ūna duōs.
Iam sēcūra potes tōtīs tussīre diēbus:
nīl istīc quod agat tertia tussis habet.

Werkvertaling I.19

Sī meminī, fuerant tibi,		Als ik me (goed) herinner, waren er voor jou geweest (d.w.z.: had je),
Aelia, quattuor dentēs. Ūna tussis expulut duōs et ūna duōs.		Aelia, vier tanden (of kiezen). Eén hoestbui stootte er twee uit en één <hoestbui> twee <tanden>.
Iam sēcūra potes tōtīs diēbus tussīre: tertia tussis nīl habet istīc quod agat.		Voortaan kun je veilig hele dagen hoesten: een derde hoestbui heeft daar bij jou niets wat hij kan weghalen.

Vertaling I.19

Als ik het wel heb, Aelia, had jij vier tanden, maar door
een hoestbui schoot de ene na de andere tand eruit.
Vanaf nu kun je lekker hoesten, er zijn geen tanden
meer over om uit te proesten.

Literaire Vertaling I.19

Als ik ’t goed heb, Aelia, had je nog vier tanden
en zo at je. Bij een hoestbui was het raak:
twee tanden vlogen uit je kaak.
En ’t zat je waarlijk ook niet mee:
een hoestbui … weg de laatste twee!
Voortaan kun je dag en nacht
kuchen, blaffen, zonder klacht.
Gelukje bij dit ongeluk:
een hoestbui maakt nu niets meer stuk!